BALBINA NA NOITE MEIGA DE CERVO

(Sábado, 20 de agosto de 2016) 

Como saben, o protagonista das Memorias dun neno labrego chámase Balbino e a súa infancia tivo moito en común coa infancia de Xosé Neira Vilas, o escritor, a quen moita xente tamén chamaba cariñosamente Balbino.  Ese home, nacido por volta de 1947 e a puntiño de cumprir os setenta anos, deuse a coñecer ao mundo en 1961, cando xa abandonara a infancia.

O que pode que non saiban é que inspirada naquel Balbino, en plena Transición naceu Balbina, unha muller de carácter forte, con vocación para a música. Tanto é así que, comezado o século XXI, decidiu montar e dirixir a súa propia banda, na que exerce de trovadora e de xograresa (porque Balbina non só compón as cancións e marca o ritmo de como deben ser tocadas, senón que tamén manda no escenario, onde anima, canta e toca o baixo eléctrico).

"Música galega para o mundo. Espectáculo sen complexos"

A Balbina tivemos a fortuna de coñecela máis en profundidade no pasado mes de abril, grazas á iniciativa de Marco Pereira Oliveira e Helena Valle, que lle fixeron unha entrevista para o programa radiofónico Grandes Voces do Noso Mundo.

Así foi como soubemos que a relación que existía entre Xosé Neira Vilas e Balbino -o rapaz da aldea de Gres- era idéntica á que manteñen entre si Silvia Cerneira Montes -de Valga, en Pontecesures- e Balbina. Por iniciativa de Marco e Helena, soubemos da súa experiencia nas orquestras de verbena, da participación no concurso A Polo Ghit coa canción Estomballada e dos éxitos posteriores con O fillo do mar.

Actuación na Queimada de Cervo

A Banda da Balbina compartilla cos Festicultores o cartaz do concerto de celebración da Queimada de Cervo. Como as actuacións están previstas para pouco despois da medianoite, os seus ritmos amenizarán a madrugada cervense do xa domingo, día 21.

A presenza da Banda da Balbina en Cervo é moi especial, dado que a esta localidade estiveron moi vinculados Balbino e Neira Vilas, a través de Isaac Díaz Pardo. Agora a presenza deste grupo musical nas festas patronais é, en certa maneira, unha fermosa homenaxe á memoria de ambos.