 |
| Lápida de recordo a Camila Villamide no cemiterio municipal de Meira. FOTO: YJS |
Begoña Mazoy Silva
Camila Villamide Fernández naceu
en Meira en 1926. Era a maior de dez irmáns, dous dos cales faleceron a moi
curta idade. Seus pais, José e Modesta -con raíces na Ribeira de Piquín- desprazáronse
a Meira, onde se estableceron e formaron familia. Educaron os filos inculcándolles
os principios e valores que determinaron a vida de Camila: unha muller de
grande calidade humana, relixiosa, nobre, solidaria, empática, traballadora,
boa veciña e boa persoa, que foi quen de recibir o agarimo e a estima de toda a
veciñanza e de ser un referente para a súa familia.
Camila casou con Enrique Castro e
o novo matrimonio emigrou para Cuba, onde tiveron un primeiro fillo que faleceu
aos poucos días de nacer. Naquel país, Camila e Enrique conseguiron unha boa
situación económica, grazas ao seu esforzo e traballo. Esta situación
reverteuse cando chegou a revolución de Fidel Castro, que se incautou de todos
os seus bens. Por esa razón, Camila regresou a Meira co seu segundo fillo.
En Meira viviron de aluguer e en
1975 establecéronse na súa propia casa, que construíron na Avenida da Habana.
Esta avenida leva ese nome grazas á proposta de Camila, que o Concello de Meira
aprobou. Foi unha maneira de agradecer as oportunidades que lle brindou a illa.
O ano 1986 foi tráxico. Camila
perdeu o fillo, de 26 anos, e dez días despois o marido.
Así de intensa foi a vida de
Camila Villamide, a costureira da Avenida da Habana.
Sem comentários:
Enviar um comentário