O cineasta Licínio de Azevedo en Burela

O cineasta Licínio de Azevedo naceu no Brasil xustamente cando o século XX cumpría a súa primeira metade. Con menos de trinta anos, viaxou para Moçambique e asentouse naquel país, onde entrou no Instituto Nacional de Cinema e desde esta institución mantivo estreito contacto cun dos grandes, o francés Jean-Luc Godard, e comezou a labrar a súa vasta produción cinematográfica.

Licínio de Azevedo retratado por Bruno Almeida para o Público

Antes destes días nada sabíamos nin da súa biografía nin do seu currículo, mais afortunadamente entrou nas nosas vidas. Porque estivo en Burela? Non exactamente. Mais a súa obra si. E a maneira en como chegou a súa obra a Burela é ben interesante. Mesmo podería dar para que Licínio de Azevedo nos fixese unha nova longametraxe. Tal vez algún día.

Silvera Vicente de Oliveira coa profesora Belén López e coa fotógrafa Lucía Rivas

A protagonista desa historia real -que podería dar para versión cinematográfica- chámase Silvera Vicente de Oliveira e naceu na Ribeira da Barca, situada na parte meridional da illa de Santiago de Cabo Verde, hai pouco máis de 17 anos, dos que a metade xa os leva con nós nun porto pesqueiro do Cantábrico galego.

A moza caboverdiana tennos contado de viva voz moitas e moi interesantes historias protagonizadas pola súa familia desde a xeración dos bisavós, mais ningunha tan impactante como a da súa viaxe de emigración ao continente europeo, con parada obrigatoria na cidade de Dakar. E agora, alén de contar oralmente, tamén nos conta por escrito, e estase facendo unha moi boa lectora. Tanto que é unha delicia comprobar diariamente como avanza, tanto na comprensión como na expresión. Unha fermosa épica.

Se xa nos encantou ver un exemplar de Mulleres caboverdianas na Mariña (a tese da antropóloga Luzia Oca) nas mans dunha destinataria ideal como Silvera é, non nos resultou nada menos chamativo que ela mesma nos recomendase a visualización de Virgem Margarida, un filme que dirixiu en 2012 Licínio de Azevedo. "Vouche pasar a ligazón para que o vexas. A min recomendoumo o meu primo e xa o vin varias veces", enfatizaba Silvera.

Afortunadamente, agora somos nós a dicir o mesmo: "aquí está a ligazón. A nós recomendóunolo Silvera e xa o vimos varias veces. Despois non digan que non fomos xenerosos. Tan pronto soubemos da fonte de coñecemento, xa a compartimos". 

E que coñecemento!

Obrigado, Licínio! Obrigado, Silvera!