Unha convocatoria moi fácil de lembrar. Celébrase dúas veces por mes: os domingos da segunda e cuarta semanas. Durante o inverno, estase a cuberto nun pavillón, sen preocupación por se chove ou fai vento. Na primavera saése ao exterior, á Praza do Souto, xusto no corazón da vila, e o mercado é punto de encontro de quen vai vender, de quen vai comprar, de quen vai ver o ambiente e mesmo de quen pasaba por alí ocasionalmente.
A iniciativa da Asociación Karricanta é un auténtico modelo de boas prácticas. O modelo do que hai que facer. Por cima de todo, os mercados deste tipo son beneficiosos para as persoas que acudimos como clientas, porque alí están os produtos de máxima calidade, con orixe moi localizada e moi próxima, sen conservantes químicos (que non necesitan para nada) e, ademais, ofrecidos a uns prezos xustos. Mais o beneficio é recíproco, porque o mercado de proximidade favorece o sector primario, non só polo que comercien nese momento senón porque serve de escaparate dos produtos e propicia a identificación das persoas que os teñen á venda. Non se trata só de comprar nese momento concreto, senón de coñecer a oferta e de saber a onde ir, no momento en que nos sexa necesario.
Neste contexto de modelo a seguir, celebrouse unha actividade de grandísimo valor. Referímonos ao obradoiro "Creando con papeis", unha actividade coordinada por Álex Landim, un adolescente que combina os estudos coa dedicación a traballos ocasionais cos que contribúe é economía familiar.
Ás once e media da mañá reuniunos arredor de dúas mesiñas de plástico, saudounos, presentouse, deunos catro instrucións e púxonos a colaborar. Como a actividade nos resultaba gratificante, a maior parte das persoas que se aproximaban para ver xa se implicaban e desa maneira pasamos de media ducia a unha ducia e dunha ducia a dúas. Había alevíns e alevinas, benxamíns e benxaminas, cadetes e cadetas, e xuvenís, e plenitudes e mesmo diferentes categorias de "senionrs". O caso é que primeiro observamos e despois practicamos. E démoslle ao palique e acabamos facendo amizades.
E o máis importante: a iniciativa foi moi boa para o emisor e para a comunidade destinataria. Fixemos integración. A auténtica, por ser bidireccional. Aprendemos, pasámolo ben e contribuímos a dar visualización a unha comunidade que leva moitos anos estando presente de xeito decorativo.
En resumo: moitas grazas, Karricanta! Fixestes o que había que facer. Agora hai que continuar.
Sem comentários:
Enviar um comentário